Łączna liczba wyświetleń

środa, 1 sierpnia 2012

PAŁAC KORNÓW W PAWŁOWICACH (WROCŁAW)



     Pałacyk zbudowano w latach 1891-95, prawdopodobnie według projektu Augusta Ortha, na wzór francuskich założeń typu maison de plaisence (w dosłownym tłumaczeniu: dom dla przyjemności). W latach 1886-94 należał do rodziny Kornów, którzy urządzili park po wschodniej stronie rezydencji. Główny budynek ozdobiony jest herbami Heinricha von Korn i jego żony Heleny von Moriz-Eichborn.

     Kornowie była to rodzina wrocławskich wydawców, księgarzy i drukarzy. Protoplastą rodu i założycielem firmy był Johann Jacob Korn (1702-1756) – wydawca najstarszej i najdłużej wychodzącej gazety wrocławskiej „Schlesische Zeitung”. Firma Kornów wydawała publikacje przeznaczone na rynki wschodnioeuropejskie (w tym na rynek polski). Syn Johanna, Wilhelm Gottllieb Korn, wydawał polskie podręczniki i uruchomił w I Rzeczypospolitej składy księgarskie w Warszawie, Lwowie i Poznaniu. Był również dostawcą książek dla Stanisława Augusta Poniatowskiego i Uniwersytetu Wileńskiego

      Prawnuk Wilhelma – Heinrich von Korn – w 1886 roku kupił wieś Pawłowice, która otrzymała połączenie kolejowe, po uruchomieniu linii Psie Pole – Trzebnica. Był on również właścicielem papierni w Zakrzowie i współzałożycielem Śląskiego Muzeum Rzemiosła Artystycznego oraz innych instytucji kulturalnych. Patronował też jednej z wrocławskich ulic, wiodącej w stronę Psiego Pola, która dziś nazywa się Aleją Marcina Kromera. Od 1894 roku pałac w Pawłowicach znalazł się w rękach jego córki Marii von Korn i zięcia – Constantina von Schweinichena

     W latach 1905-10 rozbudowali oni pałac o kawalierę i łącznik, zmodernizowali pobliski folwark (znajduje się w nim dom zarządcy, spichlerz, młyn, stajnie i obora) oraz rozszerzyli park o tereny leśne i staw. Pamiątką po Constantinie jest dąb na skraju Lasu Zakrzowskiego, oznaczony kamieniem z wykutymi napisami. Po wojnie miejsce to wzbogaciło się o kapliczki nadrzewne, a przy kamieniu często palą się znicze.

     W parku, nad malowniczo położonym stawem, po którym przed wojną pływały gondole, znajduje się monopter z początku XX wieku czyli okrągła, klasyczna budowla, której dach wsparty jest na pojedynczej kolistej kolumnadzie. W 1945 roku majątek przejął Uniwersytet Wrocławski, od 1953 – Akademia Rolnicza (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy) lokując w nim rolniczy zakład doświadczalny i ośrodek szkoleniowy. 

















PAWŁOWICE:

     Wykopaliska archeologiczne stwierdziły tu osadnictwo od IV w.n.e., a z wczesnego średniowiecza są tu ślady grodziska. Pierwsza wzmianka historyczna pochodzi z 1260 r., kiedy to książę Henryk III Biały ze swym bratem Władysławem zamienili z opactwem św. Wincentego wieś pod nazwą Paulovici za Popowice, kolejno w 1350 r. użyto nazw Paulow, a w 1380 Paulowicz.

     W 1785 r. we wsi było 150 mieszkańców, był tu folwark i jedno wolne gospodarstwo kmiece. Po 1810 r. kiedy nastąpiła sekularyzacja dóbr zakonnych, folwark przeszedł w ręce prywatne[4].
Kolejny spis z 1845 r. wykazał folwark, 34 domów, 237 mieszkańców, w tym 6 rzemieślników, rozwinięta była hodowla owiec. Według spisu z r. 1937 majątek (dobra rycerskie) Wendelborn obejmował 292,2 ha, w czym: 197,4 ziemi rolnej, 41,5 łąk, 34,1 lasu, 1,6 stawów, 7,2 parku dworskiego, 3,2 ogrodów itd. i płacił roczny podatek w wysokości 5 688 marek. Głównymi urzędnikami ordynacji byli inspektor (rządca), łowczy i leśnik. Ostatnim właścicielem był Ernst von Schweinichen (Pawelwitz 1893Nassau 1973).

     W 1886 r. wieś, zakupiona w tym roku przez rodzinę von Korn, otrzymała połączenie kolejowe, po uruchomieniu linii Psie PoleTrzebnica. W latach międzywojennych wieś zaczęła przekształcać się w osiedle o charakterze podmiejskim, czego objawem była rozwijająca się zabudowa willowa i wielorodzinna, a szczególnie osiedle zaprojektowane przez architekta W. F. Reinscha, w ramach koncepcji urbanistycznej tworzenia ośrodków satelitarnych wokół Wrocławia.
     W 1945 r. Pawłowice zostały zajęte bez walk w dniu 16 lutego. W latach sześćdziesiątych zaczęła się dalsza rozbudowa budownictwa jednorodzinnego typu miejskiego. Do Wrocławia Pawłowice zostały włączone w 1970 r.


( Materiały opisowe zaczerpnięte są z rożnych stron internetowych)

RAMISZÓW - MAGAZYNY AMUNICJI (koło Wrocławia)



W Ramiszowie (pow. wrocławski, gm. Długołęka) do dnia dzisiejszego przetrwały cztery magazyny amunicji typu pokojowego, zbudowane w latach 40. Są to dwukomorowe (komora główna + przedsionek), żelbetowe obiekty obsypane dokoła grubym wałem przeciw odłamkowym.

Na dzień dzisiejszy schrony są zdewastowane jak z resztą większość tego typu obiektów.  Śmietnisko z każdej strony zrobili sobie mieszkańcy.

Kilka zdjęć czterech dostępnych schronów.

01.08.2012 - Ramiszów k/Wrocławia.